معرفی وبلاگ
باسلام
هدف از ایجاد این وبلاگ :ترویج فرهنگ سخنان رهبری در مورد تولید ملی وحمایت از کارر وسرمایه ایرانی می باشد.
لطفا با نظرات خود مرا در هرچه بهتر شدن این وبلاگ یاری نمایید.
شعار سال 91:
«توليد ملى، حمايت از كار و سرمايهى ايرانى»
اگر توليد داخلى را رونق ببخشيم، مسئلهى تورم و مسئلهى اشتغال حل خواهد شد؛ اقتصاد داخلى به معناى حقيقى كلمه استحكام پيدا خواهد كرد. دشمن با مشاهدهى اين وضعيت، مأيوس و نااميد خواهد شد... توطئهى دشمن، كيد دشمن هم تمام خواهد شد.
ولطفا توجه داشته باشید برای نمایش بهتر این وبلاگ فقط از اینترنت اکسپلورراستفاده نمایید.
حسین رضایی
دسته
حمايت از توليدات با كيفيت
آرشیو
آمار وبلاگ
Rss
طراح قالب
hossein201273:حسین رضایی
نويسنده: محمود سوري*
مقدمه
مسائل اقتصادي، يكي از مسائل مهم است كه همواره مقام معظم رهبري، حضرت آيت الله العظمي خامنه اي، به آن توجه دارد. ايشان چه در نام گذاري سال ها، در طول اين بيست سال، و چه در سخنراني ها و پيام هاي گوناگونشان، پيوسته بر جنبه هاي گوناگون اقتصاد و اهميت آن تأكيد كرده و آن را بر جنبه هاي ديگر، مثل سياست و فرهنگ اثرگذار دانسته است:مسئله اقتصادي، در امنيت و فرهنگ و عزت و برجستگي حرف سياسي در كشور و در حضور جهاني، تأثيرگذار است. مسئله اقتصادي بسيار مهم است. در اسلام، پرداختن به امور اقتصادي مردم جزو اوجب واجبات حكومت هاست. (1)
در اين مقاله برآنيم تا ديدگاه هاي اقتصادي ايشان را بازخواني كنيم. از اين رو، ابتدا جنبه هاي اقتصادي پيام هاي نوروزي ايشان را مي آوريم. سپس به ديگر مسائل اقتصادي از ديدگاه ايشان مي پردازيم.
نكته هاي اقتصادي پيام هاي نورزي مقام معظم رهبري
سال 1372؛ سال عدالت اجتماعي
«آنچه كه من به برنامه ريزان و مسئولان دولتي، مؤكداً سفارش مي كنم، اين است كه در اين برنامه، توجه كنند كه هدف اصلي، كمك به طبقات محروم جامعه باشد. اين چيزي است كه ما را به عدالت اجتماعي نزديك مي كند. هدف اصلي در كشور ما و در نظام جمهوري اسلامي ايران، عبارت از تامين عدالت است و رونق اقتصادي و تلاش در نظام جمهوري اسلامي، عبارت از تامين عدالت است و رونق اقتصادي و تلاش سازندگي، مقدمه آن است. ما نمي خواهيم سازندگي كنيم كه نتيجه اين سازندگي يا نتيجه رونق اقتصادي، اين باشد كه عده اي از تمكّن بيشتري برخوردار شوند و عده اي فقيرتر شوند. اين به هيچ وجه مورد رضاي الهي و رضاي اسلام و مورد قبول ما نيست».سال 1373؛ سال وجدان كاري و انضباط اقتصادي
«تذكري كه مي خواهم عرض كنم، اين است كه از آغاز سال جديد، دو شاخص را به عنوان شعار براي خودمان قرار دهيم: اين دو شاخص عبارت است از وجدان كاري و انضباط اجتماعي. اين دو شاخص، براي همه ما، در هر جا كه هستيم، بسيار مهم است. وجدان كاري، يعني اينكه اگر كاري را به عهده گرفتيم و انجام آن را تعهد كرديم؛ چه اين كار، براي شخص خودمان يا خانواده خودمان، جهت نان در آوردن باشد و چه كاري اجتماعي و مردمي و مربوط به ديگران باشد، آن را خوب و كامل و دقيق و تمام انجام دهيم. به تعبير معروف، براي آن كار، «سنگ تمام بگذاريم.» اگر ملتي داراي «وجدان كاري» باشد، محصول كار او خوب خواهد شد و وقتي محصول كار نيكو باشد، وضع اجتماعي، به طور قطع بهبود پيدا خواهد كرد».سال 1374؛ سال انضباط اقتصادي و مالي
«من عرض مي كنم، امسال هم مي خواهم دو توصيه بكنم. يك توصيه اين است كه آن دو شعار [شعارهاي سال 73 يعني وجدان كاري و انضباط اجتماعي] را زنده نگه داريم... توصيه دوم كه آن هم براي جامعه ما بسيار مهم است، انضباط اقتصادي و مالي است. من اين را از آحاد ملت و مسئولين كشور و مامورين دولت، امسال تقاضا دارم. انضباط اقتصادي و مالي، يعني مقابله با ريخت و پاش، زياده روي و اسراف. ريخت و پاش مالي و زياده روي در خرج كردن و زياده روي در مصرف، به هيچ وجه صفت خوبي نيست. نه اسمش، وجود و سخاست و نه كرم و بزرگ منشي است. فقط اسمش «بي انضبطاي اقتصادي و مالي» است».سال 1375؛ سال مبارزه با اسراف و زياده روي و نابود كردن اموال عمومي و اموال شخصي
«من همه را به رعايت منابع مالي كشور توصيه مي كنم... اسراف در ثروت عمومي و موجودي هاي اين كشور و منابع طبيعي و نيز آنچه كه با زحمت زياد به دست مي آيد و اسراف در نان و آب و انرژي و نيروي انساني، همه اينها بد است. اسراف، نقطه مقابل آن توصيه اي است كه ما در سال گذشته و سال هاي قبل از آن عرضه كرديم كه عبارت از «انضباط» است. اگر بخواهيم با اسراف مبارزه كنيم، بايد براي اين كار برنامه ريزي انجام گيرد و آن را مسئولان دولتي انجام دهند. بنابراين، توصيه اول من، مبارزه با اسراف و زياده روي و نابود كردن اموال عمومي و اموال شخصي است؛ چون اموال شخصي هم، به نحوي به اموال عمومي برمي گردد».سال 1376؛ سال كنار گذاشتن اسراف
«من امسال مي خواهم مثل سال هاي قبل، به همه مردم يك سفارش بكنم.... من مي خواهم به مردم عزيزمان عرض كنم كه امسال همه سعي كنند اسراف را كنار بگذارند. متأسفانه در زندگي هاي ما اسراف وجود دارد. اسراف يعني تضييع نعمت الهي؛ يعني نشناختن قدر نعمت الهي».سال 1377؛ سال صرفه جويي
«امسال توصيه مهم من عبارت از صرفه جويي، دولت هم بايد صرفه جويي كند؛ ملت هم بايد صرفه جويي كند. دولت علاوه بر صرفه جويي، بايستي راه هاي صرفه جويي را هم به مردم تعليم دهد».سال 1380؛ سال اقتدار ملي و مسئله اشتغال
«در زمينه آنچه كه ما در سال 80 بايد به عنوان شعارهاي اساسي خودمان به آن نگاه كنيم، من دو نقطه مهم را مطرح مي كنم: نقطه اول، اقتدار ملي است. نكته دوم و نقطه اساسي ديگر، مسئله اشتغال است. سال را بايد از آغاز تا پايان، سال تلاش براي ايجاد اشتغال مفيد و مولد قرار دهيم. در مطالعات عميق و بررسي هاي همه جانبه اقتصادي، به اين نتيجه مي رسيم كه نقطه عزيمت و شروع، عبارت است از تلاش براي اشتغال. براي جامعه ما شايسته نيست كه جمع بزرگي از مردم از اشتغال مفيد و مولّد محروم باشند».سال 1387؛ سال نوآوري و شكوفايي
«من براي اين سال دو چيز را انتظار مي برم.... در اين سال بايد نوآوري، فضاي كشور را فرابگيرد و همه خود را موظف بدانند كه كارهاي نو و ابتكاري را- در سايه مديريت صحيح و تدبير درست- در فعاليت كشور وارد كنند. انتظار دوم اين است كه فعاليت هايي كه در سال هاي گذشته انجام گرفته است، كارهايي كه دولت كرده است، سرمايه گذاري هاي بزرگي كه مسئولان گوناگون و آحاد مردم در بخش هاي مختلف-چه سرمايه گذاري مادي، چه سرمايه گذاري معنوي-انجام داده اند، اينها به شكوفايي برسد و مردم نتايج آن را در زندگي خود حس كنند. لذا من امسال را سال نوآوري و شكوفايي مي نامم و انتظار دارم كه ان شاء الله هم در زمينه نوآوري و هم در زمينه شكوفايي، ملت ما شاهد نتايج شيريني باشند».سال 1388؛ سال حركت مردم و مسئولان به سوي اصلاح الگوي مصرف
«ما بايستي الگوي مصرف را اصلاح كنيم. ما بايستي به سمت اصلاح اگلوي مصرف حركت كنيم. مسئولين كشور در درجه اول-چه قوه مقننه، چه قوه مجريه، و چه ساير مسئولين كشور؛ قوه قضائيه و غير آنها- و اشخاص و شخصيت ها در رتبه هاي مختلف اجتماعي، و آحاد مردم ما از فقير و غني، بايستي به اين اصل توجه كنند كه بايد الگوي مصرف را اصلاح كنند. اين جور مصرف كردن در همه زمينه ها- در امور ضروري زندگي، در زيادي هاي زندگي - مصرف كردن بي رويّه و بدون منطق و بدون تدبير عقلاني، به ضرر كشور و ضرر آحاد و اشخاص ما است. من از عموم مردم و به خصوص از مسئولين درخواست مي كنم، خواهش مي كنم كه در اين زمينه فعاليت خودشان را در اين سال زياد كنند، افزايش بدهند و براي اصلاح الگوي مصرف برنامه ريزي كنند. لذا من اين سال را، سال حركت مردم و مسئوليت به سوي اصلاح الگوي مصرف مي دانم».سال 1389؛ سال همت مضاعف و كار مضاعف
«امسال براي اين كه ما بتوانيم آنچه را كه در اين دعاي شريف به ما تعليم داده شده است و وظيفه ما است، انجام بدهيم؛ براي اين كه بتوانيم بر طبق اقتضائات كشور و ظرفيت هاي كشور حركت كنيم، احتياج داريم به اينكه همت خودمان را چند برابر كنيم؛ كار را متراكم تر و پرتلاش تر كنيم. من امسال را به عنوان سال همت مضاعف و كار مضاعف نام گذاري مي كنم. به اميد اينكه در بخش هاي مختلف، بخش هاي اقتصادي، بخش هاي فرهنگي، بخش هاي سياسي، بخش هاي عمراني، بخش هاي اجتماعي، در همه عرصه ها، مسئولين كشور به همراه مردم عزيزمان بتوانند با گام هاي بلندتر، با همت بلندتر، با كار بيشتر و متراكم تر، راه هاي نرفته اي را بپيمايند و به هدف هاي بزرگ خود ان شاء الله نزديك تر شوند. ما به اين همت مضاعف نيازمنديم. كشور به اين كار مضاعف نيازمند است».مسائل اقتصادي از ديدگاه رهبر معظم انقلاب اسلامي
اهميت اقتصاد
«مسئله اقتصادي در امنيت و فرهنگ و عزت و برجستگي حرف سياسي در كشور و در حضور جهاني، تأثيرگذار است. مسئله اقتصادي بسيار مهم است. در اسلام پرداختن به امور اقتصادي مردم، جزو اوجب واجبات حكومت هاست. پيغمبراكرم صلي الله عليه و آله- طبق روايات- فرمود: «كادَ الفقرُ ان يكونَ كفراً». مضمون اين حرف، آن است كه ما آمده ايم به مردم ايمان بدهيم؛ اگر نتواني نانشان را به راحتي به دستشان برساني، ايمانشان از آنها گرفته خواهد شد. واقع قضيه هم همين است. مسئله فقرزدايي و روان كردن كار اقتصادي در كشور، از جمله مسائل بسيار مهم است». (2)نقد اقتصاد دوره پهلوي
«در ايران قبل از انقلاب، نه فقط از لحاظ اقتصاد زمان پهلوي، بلكه از لحاظ حتي پايه هاي اقتصادي- كه تا سال ها بعد هم اثرش باقي ماند- بزرگ ترين خيانت را رژيم پهلوي به اقتصاد ايران كرده است! ايران را به انبار كالاهاي وارداتي كم ارزش و بي فايده غربي تبديل كردند؛ ابزارهاي بُنجل و چيزهاي زيادي و غيرلازم را با پول هاي كلان خريدند! كشاورزي اين كشور را كه يك روز به كلي خودكفا بود، به كلي نابود كردند؛ به طوري كه بعد از گذشت سال ها هنوز هم كه هنوز است، كشاورزي ما به حال اول برنگشته است؛ چون سيل مهاجرت هايي كه با تشويق آنها به سمت شهرها به راه افتاد، چيزي نبود كه به آساني بشود جلويش را گرفت. ملت را از لحاظ كشاورزي، وابسته به بيگانه كردند. آن روز گندم ايران را از امريكا مي خريدند؛ سيلوي گندم را هم شوروي ها مي ساختند؛ يعني هم از لحاظ گندم، هم از لحاظ جاي نگه داري گندم، وابسته بودند. آن روز روستاها را تخريب كردند. صنعت كشور را- كه وقت پيشرفت آن بود- متوقف نگه داشتند. آن پيشرفتي كه بايد در صنعت پيش مي آمد، براي اينكه بتواند جلوي واردات را بگيرد، ايجاد نشد. جلو صنعت فعال در اين كشور گرفته شد و آن صنعتي ترويج شد كه وابستگي اش به خارج، به قدر كالاهاي توليدشده يا حتي بيشتر بود. علم را متوقف كردند. آن همه دم از دانشگاه و دانشجو زدند، اما عملاً دانشگاه هاي كشور از كمترين فعاليت علمي برخوردار بودند. هر كس مغز فعال و استعداد درخشاني بود، اگر مي خواست كار كند، اگر در داخل كشور سركوبش نمي كردند، مجبور بود برود بيرون كار كند؛ اينجا نمي شد. كمپاني هاي خارجي را بر بيشترين منابع اقتصادي كشور مسلط كردند و بيشترين ذخاير نفتي را به صورت رايگان از دست دادند». (3)امنيت اقتصادي
«اگر امنيت نباشد، فعاليت اقتصادي هم ديگر نخواهد بود». (4)«اگر امنيت نباشد، اقتصاد هم نيست؛ تلاش براي سازندگي و براي افتخارآفريني هم نيست». (5)
«ما هم درباره امنيت اقتصادي در اين كشور، اعتقاد راسخ داريم كه بايد طوري باشد كه در اين كشور، كار اقتصادي، حركت اقتصادي، تلاش اقتصادي، رونق اقتصادي و سازندگي اقتصادي-از هر نوعش-امكان پذير باشد و كساني كه اراده اين كار را دارند، با امنيت بتوانند اين كار را انجام دهند». (6)
«مبادا كسي خيال كند كه ايجاد امنيت اقتصادي، يعني باز گذاشتن راه براي مفت خورهاي اقتصادي، سوء استفاده چي هاي اقتصادي و زالوهاي اقتصادي. امنيت اقتصادي، به معناي اين نيست كه قوانين و مقررات سالم كشور نديده گرفته شود. امنيت اقتصادي، يعني اينكه انسان ها و آحاد مردم اين كشور، از هر قشري، بخواهند كار اقتصادي بكنند- چه كار صنعتي، چه كار كشاورزي، چه سرمايه گذاري، چه تجارت- بدانند كه كسي مزاحم آنها نخواهد شد، اما اين معنايش آن نيست كه آن كساني كه چه در دوران جنگ و چه در دوران سازندگي، توانستند از پيچ و خم هاي اقتصادي استفاده هاي نامشروع بكنند و ثروت هاي نامشروع به وجود آورند، اين امكان را داشته باشند كه بتوانند چنين حركت نامشروعي را به عنوان امنيت اقتصادي انجام دهند». (7)
«معناي امنيت اقتصادي، هرهري مسلك بودن در مسئله اقتصاد نيست. معنايش ميدان دادن به زرنگ ها و سوء استفاده چي ها و كساني كه منتظرند از هر فرصتي براي پركردن كيسه خود از راه نامشروع- نه راه مشروع- بهره ببرند، نيست. اين را توجه داشته باشيد. هر نوع سرمايه گذاري اي كه قانون آن را اجازه دهد، بايستي امنيت داشته باشد. تصور هم نشود كه تا به حال ناامني اقتصادي از ناحيه مسئولان كشور با بخش هاي قانوني كشور بوده است؛ نه خير، ناامني اقتصادي هم بيشتر از قِبَل آدم هاي سوء استفاده چي بوده است. هرجا كه يك سوء استفاده چي هست، يك نوع اختلال در كارها هست و يك طور ناامني هم وجود دارد. بنابراين، امنيت اقتصادي هم مسئله مهمي است و ما هم به آن اعتقاد داريم». (8)
استقلال اقتصادي
«استقلال اقتصادي، يعني ملت و كشور، در تلاش اقتصادي خود روي پاي خود بايستد و به كسي احتياج نداشته باشد. معنايش اين نيست كه ملتي كه استقلال اقتصادي دارد، با هيچ كس در دنيا داد و ستد نمي كند؛ نه. داد و ستد، دليل ضعف نيست. چيزي را خريدن، چيزي را فروختن، معامله كردن، گفت و گوي تجاري كردن، اينها دليل ضعيف نيست، اما بايد طوري باشد كه يك ملت، اولاً نيازهاي اصلي خودش را بتواند خودش فراهم كند. ثانياً، در معادلات اقتصادي دنيا و مبادلات جهاني، وزنه اي باشد. نتوانند او را به آساني كنار بگذارند؛ نتوانند او را به آساني محاصره كنند؛ نتوانند او را به آساني فرو دهند و هرچه مي خواهند به او املا كنند». (9)«ملت ما دست به دست هم بدهند و كشور را از وابستگي اقتصادي نجات بدهند. انقلاب، ما را از وابستگي سياسي نجات داد. در راه استقلال اقتصادي هم كارهاي زيادي شده است، اما همت همه ملت ايران از قشرهاي مختلف را مي طلبد تا كشور بتواند از لحاظ اقتصادي كاري بكند كه ديگر تهديد به تحريم و محاصره اقتصادي معنا پيدا نكند». (10)
«ما امروز دنبال استقلال اقتصادي هستيم؛ دنبال رها شدن كشور از وابستگي به نفت هستيم. امروز مي خواهيم در وضع اقتصادي كشور ترتيبي داده شود كه پايين آمدن فلان مقدار از قيمت يك بشكه نفت، نتواند در كشور ما اين همه تأثير بگذارد». (11)
«جمهوري اسلامي، براي بريدن رشته هاي پيوند وابستگي اقتصادي خود، فقط به اراده نيرومند ملت خويش و استعداد درخشان ايرانيان متكي بود و هست. پس در راه استقلال اقتصادي، ملت ما پيش رفت و باز هم پيش مي رود و بحمدالله برنامه ريزي ها در همين جهت حركت مي كند و بايد هم بكند».(12)
«بايد اين ملت به تدريج، با ابتكار و تلاش خود و با قوّت مديريتي كه بر آن اعمال مي شود و نيز با وحدتي كه همه مردم در جهت آزادي و استقلال دارند و همچنين با آشنايي آنها به توطئه و ترفند تبليغاتي دشمن، به طرف آزادي و استقلال كامل اقتصادي برود (13)».
شنبه دوم 10 1391 19:46
X